ไอสไตน์พูดว่า...

ขอนอกเรื่องหน่อยละกันนะคับ พอดีไปเจอบทความดีๆมา จิงๆก้อเจอนานแล้วล่ะแต่ว่าด้วยความที่อ่านแล้วชอบมากๆ ก้อเรยเกบไว้ แล้วก้อเอามาแบ่งปันให้เพื่อนๆได้อ่านกัน ^^

ในห้องเรียนวันหนึ่ง...

ไอสไตน์ถามนักเรียนว่า' มีคนซ่อมปล่องไฟสองคน กําลังซ่อมปล่องไฟเก่า

พอพวกเขาออกมาจากปล่องไฟ ปรากฏว่า...

คนหนึ่งตัวสะอาด อีกคนตัวเลอะเทอะ เต็มไปด้วยเขม่า

ขอถามหน่อยว่า คนไหนจะไปอาบน้ำก่อน?

'นักเรียนคนหนึ่งตอบว่า' ก็ต้องคนที่ตัวสกปรกเลอะเขม่าควันสิครับ

'ไอสไตน์ พูดว่า' งั้นเหรอ คุณลองคิดดูให้ดีนะคนที่ตัวสะอาด เห็นอีกคนที่ตัวสกปรกเต็มไปด้วยเขม่าควันเขาก็ต้องคิดว่าตัวเองออกมาจากปล่องไฟเก่าเหมือนกัน ตัวเขาเองก็ต้องสกปรกเหมือนกันแน่ๆเลย ส่วนอีกคน เห็นฝ่ายตรงข้ามตัวสะอาด ก็ต้องคิดว่า ตัวเองก็สะอาดเหมือนกัน

ตอนนี้ ผมขอถามพวกคุณอีกครั้งว่า ใครที่จะไปอาบน้ำก่อนกันแน่?

'นักเรียนคนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นว่า' อ้อ ! ผมรู้แล้ว พอคนตัวสะอาดเห็นอีกคนสกปรก ก็นึกว่าตัวเองต้องสกปรกแน่ แต่คนที่ตัวสกปรก เห็นอีกคนสะอาด ก็นึกว่าตัวเองไม่สกปรกเลย ดังนั้นคนที่ตัวสะอาดต้องวิ่งไปอาบน้ำก่อนแน่เลย ..... ถูกไหมครับ....

' ไอสไตน์มองไปที่นักเรียนทุกคน นักเรียนทุกคน ต่างเห็นด้วยกับคําตอบนี้ ไอสไตน์ ค่อยๆ พูดขึ้นอย่างมีหลักการและเหตุผล' คําตอบนี้ก็ผิด ทั้งสองคนออกมาจากปล่องไฟเก่าเหมือนกัน จะเป็นไปได้ไงที่คนหนึ่งสะอาด อีกคนหนึ่งจะสกปรก

นี่แหละที่เขาเรียกว่า 'ตรรก' เมื่อความคิดของคนเราถูกชักนําจนสะดุด ก็จะไม่สามารถแยกแยะและหาเหตุผล แห่งเรื่องราวที่แท้จริงออกมาได้ นั่นคือ 'ตรรก'จะหาตรรกได้ก็ต้อง กระโดดออกมาจาก 'พันธนาการของความเคยชิน' หลบเลี่ยงจาก 'กับดักทางความคิด' หลีกหนีจาก ' สิ่งที่ทําให้หลงทางจากความรู้จริง ' ขจัด ' ทิฐิแห่งกมลสันดาน 'จะหา ตรรก ได้ก็ต่อเมื่อ คุณสลัดหมากทั้งหมด ที่คนเขาจัดฉาก วางล่อคุณไว้ …

จะว่าไปไอสไตน์นี่เข้าค่อยกวนนะเนี่ย - -*