วันจันทร์ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

สมบูรณ์...

........สมบูรณ์......
เป็นอีกคนหนึ่งที่พกรูปถ่ายของภรรยาติดกระเป๋าสตางค์ไว้เสมอ.. แม้ว่าภรรยาของเขาจะเสียชีวิตไปนานหลายปีแล้วก็ตาม ทุกครัง้ที่สมบูรณ์ประสบกับปัญหาสมบูรณ์จะหยิบภาพถ่ายออกมาดู และเขาก็ผ่านพ้นปัญหานั้นไปได้เสมอ ไม่ว่าสมบูรณ์จะเจออุปสรรคมากมายขนาดไหน บางครั้งเมื่อเขานึกท้อแท้ เขาก็จะรีบเปิดกระเป๋าสตางค์และหยิบรูปถ่ายภรรยาออกมาดูทุกครั้งไป

..........โดยเฉพาะเมื่อครั้งที่เศรษฐกิจไทยก้าวสู่ยุคฟองสบู่แตก สมบูรณ์แทบสิ้นหวัง เขาแทบสิ้นเนื้อประดาตัว แต่เขาก็ผ่านจุดต่ำสุดนั้นมาได้... วันนี้ สมบูรณ์ก้าวสู่ความสำเร็จนได้รับรางวัลบุคคลสู้ชีวิตแห่งปี และได้ขึ้นรับรางวัลอันทรงเกียรตินี้... สมบูรณ์กล่าวว่า

... ...........“เคล็ดลับที่ทำให้ผมผ่านอุปสรรคอันเลวร้ายต่าง ๆมาได้ ก็เพราะผมพกภาพถ่ายของภรรยาผมติดตัวไว้ตลอดเวลา...” สิ้นเสียงกล่าวของสมบุรณ์

... ............เสียงปรบมือกึกก้องไปทั่วห้องจัดเลี้ยงมอบรางวัล... โดยเฉพาะบรรดาคุณหญิงคุณนายที่มาร่วมงาน ต่างพากันสะกิดสามีของตัวเอง พร้อมกับคำกระแหนะกระแหน ว่าทำไมไม่เอาตัวอย่างสมบูรณ์บ้าง

...........เมื่องานเลี้ยงเลิกรา..สมบูรณ์กลับถึงบ้าน เขาควักรูปถ่ายของภรรยาออกมาดูอีก แล้วรำพึงรำพันกับภาพถ่ายว่า

... ...........* “ทุกครั้งที่รู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง"*
.... ก็มีภาพถ่ายของเธอนี่แหละที่ทำให้ได้ระลึกอยู่เสมอว่า

... ไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่าตอนที่อยุ่กับเธออีกแล้ว

3 ความคิดเห็น:

Jeew กล่าวว่า...

ตอนแรกนึกว่ารักภรรยามาก

กะลังซึ้งเลย

ตอนจบนี่..แบบ..อ่านะ

อย่าพกเลยดีกว่าถ้างั้น

Palm IT กล่าวว่า...

ก๊ากกกก ฮาาาาาา

Aj. Jongdee กล่าวว่า...

อืมมมม ครูคงต้องไม่ให้สามีพกรูปครูแล้วละน่ะ
กลัว จังเลย