น่าจะบอกว่าสิ่งที่ได้จากการทำงานชิ้นนี้มากกว่า ฮ่า ฮ่า ! เริ่มตั้งแต่คิดว่าจะทำเกี่ยวกับองค์กรอะไร จะทำคนเดียวหรือทำร่วมกับเพื่อน ๆ ตอนแรกที่ได้รับมอบหมายงาน ก็ไม่คิดว่ามันจะยาก แต่พอได้เริ่มทำจริง ๆ ก็เห็นแววความหายนะมาเยือน ก็เลยมาคิดว่าแล้วเราจะมีเพื่อนไว้ทำไม และในที่สุดพวกเราทุกคนจึงได้มาทำงานชิ้นนี้ร่วมกัน (?) เนื่องจากกลายเป็นงานที่ทำเป็นทีมไปแล้ว ดังนั้น จึงได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างจากเพื่อน ๆ ได้เห็นเพื่อน ๆ ในอีกมุมนอกเหนือจากตอนที่พวกเราไม่ได้อยู่ในเวลาเรียน กอล์ฟจะเป็นคนที่กระตือรือร้นในการทำงานมาก จิ๋วเอาใจใส่ในการทำงาน พี่แฮม....นายเป็นคนที่เจ๋งมาก(ในสายตาเรา) บุ๊คเป็นตัวฮาประจำทีม ปาล์มเป็นเหมือนพ่อคนซื่อของกลุ่ม สุดท้าย บิ๊กเป็นคนที่มีแนวความคิดเป็นของตัวเอง และเมื่อถึงวันสุดท้ายของการทำงาน คือ วันที่เราจะต้องนำเสนองานทั้งหมดที่พวกเราช่วยกันทำ และมีการประเมินกันเอง (บรื๋อ...) ในส่วนการนำเสนอก็ว่ายากแล้ว แต่การประเมินเพื่อนและตัวเองยากที่สุด มีความรู้สึกหลายอย่างเกิดขึ้นในขณะที่ต้องประเมินเพื่อน บางครั้งอาจตรงข้ามกับความคิดของอาจารย์ คงเป็นเพราะพวกเรายังมีความคิดที่เป็นเด็กกว่า เพราะทุกครั้งที่ได้ฟัง comment จากอาจารย์ ก็ทำให้รู้สึกได้ถึงสิ่งที่เรายังมองข้ามไป อาจารย์สมเป็นผู้ที่ผ่านโลกมาเยอะ ทุกๆ comment ของอาจารย์ทำให้ได้แง่คิดหลายอย่างที่บางครั้งเราคิดไม่ถึง และก็ทำให้ได้รู้ว่าพวกเรายังต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะ และยังต้องเจออะไรอีกมาก
ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำ คำสั่งสอนของอาจารย์นะคะ ที่สำคัญคือขอบคุณที่อดทนกับพวกเรามาโดยตลอด ต่อไปนี้ก็จะเป็นลูกศิษย์ที่ดีให้มากกว่านี้ค่ะ
ขอบคุณเพื่อน ๆ น้า.....ที่ช่วยกันอดทนทำงาน ถ้าไม่มีทุกคน งานก็คงไม่สำเร็จ
สุดท้ายขอบคุณ Girls Generation และ Wonder BaBy ที่ทำให้การทำงานของพวกเราเต็มไปด้วยความสุข (?)
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น