วันพฤหัสบดีที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2552

การเรียนรู้ในวันที่ 9 ม.ค. นะครับ ^^

ก่อนอื่นนะครับต้องยอมรับก่อนเลยว่าไม่เคยเรียนในลักษณะนี้มาก่อน เพราะเป็นอะไรที่แหวกแนวออกไปจากการเรียนในรูปแบบเดิมๆที่เคยเจอในห้องเรียนทั่วไป และก็ต้องบอกว่าในช่วงแรกๆนั้นเป็นการเรียนที่สบายมาก(ในความรู้สึกนะครับ) ยังไงก็ได้ตามใจฉัน วันๆก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรซักเท่าไหร่ ส่วนมากนั้นจะเป็นการนั่งคุยกันเป็นหลัก แล้วงานล่ะมีไหม?...มี แต่อาจารย์ก็ไม่ค่อยได้ตามซักเท่าไหร่(แต่ก็แอบมีจดหมายเตือนนะ - -) ก็เลยเป็นว่าทำบ้าง ไม่ทำบ้าง ส่งบ้าง ไม่ส่งบ้าง(ขนาดมีคนจี้ยังไม่ค่อยจะส่งเลย - -*) แล้วยังงี้จะไม่บอกว่าสบายได้ยังไง
และแล้วก็มาจบที่โปรเจคท์สุดท้าย(งานกลุ่มด้วย)ทีแรกก็คิดว่าสบายๆเรื่อยๆเอาไรมากทำกันตั้ง 7 คนก็ไม่คิดอะไรมาก แต่พอถึงเวลาลงมือทำจริงๆ...
โอ้ววววว อะไรกันนี่...งง!!! ไม่รู้เลยว่าอะไรเป็นอะไร สรุปก็ต้องมารื้อเจ้าพวกชีททั้งหลายที่อาจารย์ได้ให้ไว้ตั้งแต่ต้นเทอม(แต่ไม่เคยได้แตะเรย - -)เอามาอ่านๆๆแล้วก้ออ่าน โทรถามเพื่อนด้วย(ต้องขอบคุณจิ๋ว กับ พี่โจ้ ^^)เพื่อทำความเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร ต่างกันยังไง แล้วค่อยมาดูงานในส่วนที่เราได้รับมอบหมายว่าแล้วจึงได้พอที่จะมองออกว่าอะไรเป็นอะไร มีโครงสร้างของข้อมูลเป็นยังไง เอาล่ะ เริ่มสบายใจขึ้นเยอะล่ะ แล้วก็ไปนอนด้วยความสบายใจ
จนมาถึงในวันที่ 9 ม.ค. ซึ่งเป็นวันที่ต้อง Present งานนี้ เริ่มจะตื่นเต้นขึ้นมาและเลยมาเช้ากว่าปกติ เหอๆ มาก็เจอเพื่อน...ครบเลย 555 ก็ดีๆ ได้มีเวลาคุยกันหน่อย พอถึงเวลาอาจารย์มาก็ตื่นเต้นขึ้นเยอะเลย รู้สึกว่าที่เตรียมมาพูดก็เริ่มจะจำไม่ได้ซะงั้น พอได้เวลาก็เริ่ม...คนแรก แฮมก็พูดๆๆไปแต่ตอนคอมเม้นเนี่ยซิ แบบว่า...โอ้ววววว เครียดดดดด!? เอาแล้วไง ทำไงดีๆจะถึงเราแล้วด้วย จะบ้าตาย กดดันสุดๆ เอาล่ะ เป็นไงเป็นกัน โดนก็โดน แล้วก็ผ่านไป ส่วนตอนคอมเม้นอ่ะ ไม่รู้สึกหรอก ชาแล้ว - -* พอผ่านไปได้ ก็เริ่มสบายขึ้น โล่งและ ตอนบ่ายก็มาดูคะแนนกัน ก็เป็นสภาวะที่ค่อนข้างกดดันเหมือนเดิม อาจารย์ให้คะแนนโหดมาก แต่เหตุผลของอาจารย์ก็มีน้ำหนักมากตามไปด้วย สรุปว่าวันนั้นได้เรียนรู้อะไรๆหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการยอมรับในตัวของเราเอง และการให้เกียรติเพื่อนด้วยเหตุผล ด้วยความจริง และถ้าหากมองย้อนไป ก็ได้รู้ว่าอาจารย์ได้ให้การเรียนรู้ด้วยตัวเอง โดยที่เราไม่รู้ตัว ทำให้ได้อ่านหนังสือด้วยความเต็มใจ
จึงทำให้เกิดความเข้าใจมากกว่าที่จะท่องจำ
สุดท้ายต้องขอขอบคุณอาจารย์จงดีที่ทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากกมายที่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในห้องเรียน รวมไปถึงเพื่อนๆทุกคนที่มีน้ำใจและเคารพต่อการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน...เทอมหน้าเจอกันใหม่ ฮิ้ววววว ^^

1 ความคิดเห็น:

Aj. Jongdee กล่าวว่า...

อ่านมาตั้งแต่ต้น ... นึกว่าจะลงท้ายด้วย ... โชคดีเพื่อนๆ และอาจารย์ ขอ ย้ายสาขา ละนะคร้าบบบบบ ...

ยินดีที่ได้ร่วมเรียนรู้กันคะ ยินดีที่ได้หยิบยื่นโอกาสในการเรียนรู้ให้กับทุกคน ... รู้สึกดีใจเล็กๆ ที่ยังได้หยิบชีทที่เคยให้ไว้ แล้วนำมาอ่านอย่างตั้งใจ (ใส่ใจหรือเปล่าไม่ได้บอกไว้)

ขอเป็นกำลังใจให้ในการเรียนรู้ (ไม่ว่าจะอยู่สาขาใดก็ตาม) เป็นกำลังใจในการเรียนรู้ของทุกทุกจังหวะของการเดิน และขอให้สติอยู่กับตัว ...

มีสติอยู่กับปัจจุบันนะคะ ...